Mijn cavia heeft suikerziekte, wat kan ik doen?

Vragen over cavia’s met suikerziekte ontvangt Caviawijzer regelmatig. Sinds enkele maanden vind je al meer informatie over suikerziekte op deze website. In dit blog-artikel lees je over de ervaring van een eigenaar.

Lees het verhaal van cavia Cookie

Hoe kwam je erachter dat jouw cavia suikerziekte heeft?
“Op een dag zag ik dat het oogje van onze cavia Cookie een blauw–witte gloed had. Verder was er niets aan hem te merken. Cookie was speels, at goed en bleef ook goed op gewicht. Ik dacht dat het oog ontstoken was dus ging er mee naar de dierenarts. Deze stelde de diagnose staar.

Foto: cavia Cookie met een blauw-witte waas in het oogje

Al snel na het zien van de afwijking in het ene oogje werd ook in het andere oogje een vergelijkbare waas zichtbaar. De dierenarts wist dat staar een symptoom van suikerziekte kon zijn en ging dat nader onderzoeken. Voor het bepalen van het suikergehalte in het bloed heeft de dierenarts toen via een oorprik wat bloed van Cookie afgenomen. De bloedsuikerwaarde die werd gemeten was 20 mmol/l. Te hoog dus. Uit het urineonderzoek dat de dierenarts ook heeft gedaan bleek dat de cavia geen blaasontsteking of andere tekortkomingen had. Gezien de hogere bloedsuikerwaarde van Cookie wordt de staar waarschijnlijk door suikerziekte veroorzaakt.”

Suikerziekte, hoe wordt dat behandeld?
“Ik kreeg het advies van de dierenarts om het suiker- en zetmeelgehalte in de voeding te verlagen. Ik ben toen onmiddellijk gestopt met het geven van fruit, wortels en rode & gele paprika. Het gewone hooi heb ik vervangen door Timothyhooi en het aantal brokken dat ik per dag gaf, heb ik serieus verminderd.”

Wat krijgt Cookie dan op dit moment dagelijks te eten?
“In de ochtend geef ik een handje gemengde sla of spinazieblaadjes, daarna krijgt hij wat timothyhooi. Als dat op is geef ik nog één vierde groene paprika, drie schijfjes komkommer, twee plakjes knolselderij en 10 gram brokjes Little One Green Valley Cavia. In de middag krijgt hij 35 gram peterselie en twee blaadjes andijvie of boerenkool. In de avond krijgt hij weer timothyhooi, een stengel bleekselderij, een halve witloof en 10 gram brokjes Versele Laga Cavia Complete. Om de twee dagen geef ik een handje groene haver.”

Hoe gaat het nu met de oogjes van Cookie?
“Cookie’s oogjes zien er al een stuk beter uit. De staar lijkt te zijn verminderd. Er is op dit moment alleen nog een zeer lichte verkleuring van de oogjes te zien.”

Hoe ga je nu verder met Cookie?
“Binnenkort ga ik weer naar de dierenarts voor een controle. Er wordt dan opnieuw bloed via het oor van Cookie afgenomen – als het lukt – voor het meten van de bloedsuiker. Hopelijk is deze waarde dan gezakt, ten opzichte van de laatste meting. Ik weet dan in elk geval of ik de voeding voldoende aangepast heb of niet. Als de waarde nog te hoog is, zal ik nog meer zetmeel en/of suiker uit de voeding weg moeten laten.”

Meer informatie
Voorbeelddiëten
Suikerziekte bij de cavia
Oogafwijkingen bij de cavia

16 september 202229 januari 2025

In gesprek met dierenarts Marco te Loo

‘In de diergeneeskunde bestaat geen absolute waarheid’

Dierenarts Marco te Loo – bekend van dierenartsen van de Caviadokterlijst – heeft onlangs de diergeneeskundige praktijk ingeruild voor een baan bij een grote farmaceut in de dierenbranche. Caviawijzer sprak met hem over het dierenarts zijn, cavia’s en dé lijst.

Wat is er zo leuk aan het beter maken van cavia’s?
‘Cavia’s zijn erg leuke dieren met zeer verschillende karakters, net als de eigenaren trouwens. Eigenaren zijn wel redelijk herkenbaar als knaagdieren-mensen, want plantetendedieren-liefhebbers zijn toch wel anders dan… Lees het hele interview

3 mei 20225 mei 2022

Een cavia met astma?

Die bestaat. Het komt zelfs vaker voor dan je misschien denkt. Gelukkig is het aanzienlijk minder ernstig dan een luchtweginfectie. In die zin, dat het niet direct levensbedreigend is. De cavia zelf heeft er volgens caviakundige dierenartsen niet heel veel last van.

Hoe weet je dan dat het astma is horen wij je denken? Het begint vaak met een cavia met een reutel. Een reutel die aanhoudt en je dus doet denken aan een luchtweginfectie. De eerste logische stap is dan naar de dierenarts gaan, die jouw cavia een antibioticum voorschrijft.

Na de eerste kuur terug op controle blijkt er weinig te zijn veranderd. De reutel is soms hoorbaar en soms niet. Je twijfelt of de luchtweginfectie wel over is en de dierenarts doet dat ook. De dierenarts kan dan een röntgenfoto maken om een eventuele hartaandoening uit te sluiten.

Wanneer de röntgenfoto tekenen van ontsteking laat zien in de bronchiën (de vertakkingen van de luchtpijp), kan het een luchtweginfectie zijn die zich iets verder heeft uitgebreid, maar het kan ook astma zijn.

De dierenarts neemt uiteraard het zekere voor het onzekere en schrijft eerst een nieuwe antibioticakuur voor. Er is namelijk geen echte test voor astma, dus gaat het stellen van een diagnose een beetje anders. De diagnose astma wordt namelijk pas gesteld, nadat alle andere mogelijke oorzaken zijn uitgesloten. In dit geval: een luchtweginfectie of hartaandoening.

Wanneer de tweede antibioticumkuur en ook de derde kuur geen verandering laten zien, is het verstandig om een nieuwe röntgenfoto te maken. Zijn daar nog steeds dezelfde tekenen van ontsteking op te zien? En is het niet erger geworden? Dan wordt het steeds waarschijnlijker dat jouw cavia astma heeft.

Aanvullend zou je de cavia bij de dierenarts nog kunnen laten testen op chlamydia caviae. Een infectie met deze bacterie kan soms langdurig of zelfs chronische luchtwegklachten geven.

Het minder goede nieuws is dat astma niet echt te behandelen is en vaak niet meer overgaat. Om de astmaklachten van de cavia wat te verlichten kan de arts een zogenaamde puffer met een luchtwegverwijderaar (salbutamol) voorschrijven. Deze medicatie dien je toe via de neus van de cavia.

23 februari 202223 februari 2022

Het oog dat anders oogt, wat nu?

Een rood oog, een witte waas op het oog, rood oogwit of iets anders vreemds aan het oog, valt je meestal direct op. Gelukkig maar, want dan kun je er iets aan doen. Wat? Dat lees je in het verhaal van Dolf.

Dolf is een overbehaarde skinnycavia van 4,5 jaar. Heden iets kaler, maar dat zal de leeftijd zijn 😉

Dolf had op 6 december een scheef hoofd en een flinke dronkemansloop. Het lukte hem niet meer te lopen zonder om te vallen. Middenoorontsteking luidde de diagnose en daarvoor kreeg hij een pijnstiller/ontstekingremmer en een antibioticum.

Dolf zijn motoriek was niet best, krabben en wassen gingen niet zonder mislukte koprollen en omvallen. Eten ging ook niet eenvoudig met dat enorme scheve hoofdje, dus kreeg meneer tarwegraspap met de spuit. Voor medicatie en bijvoeren werd meneer ten minste drie keer uit zijn verblijf gehaald. Het is ook hét moment om extra goed te kijken hoe het met hem gaat.

Heel gek was het eigenlijk niet, dat er ineens een stukje wortel in zijn oog vast zat. Hoelang het er al zat? Waarschijnlijk zo’n drie uur. Het oogwit was erg rood op de plek waar de wortel zat (zie foto 11 december) en het oogde wat verdikt.

Een beschadiging van het hoornvlies (dit is het buitenste, doorzichtige deel van het oog, dat voor de iris en de pupil zit) moet snel behandeld worden om (blijvende) schade te voorkomen. De roodheid en zwelling zijn kenmerken van infectie en nog een extra reden om als cavia-eigenaar snél te handelen.

Dus nog maar een keer naar de dierenarts voor een oogzalf met antibiotica. De eerste oogzalf die dan vaak voorgeschreven wordt is een zalf met fusidinezuur. Zo ook nu.

Het oog werd helaas heel snel veel slechter (zie foto 13 december). Dus opnieuw naar de dierenarts. Het is dan belangrijk om een andere zalf te krijgen en gaan gebruiken, dus één met een ander antibioticum (bij voorkeur met ofloxacine). En het “smeren” ook vol te houden, want een ooginfectie is niet binnen een paar dagen beter!

Het knipperreflex van Dolf’s oog was weg, het oog werd steeds roder en boller, het leek wel een kers (zie foto 14 december). Hoe gaat dat nog goed komen? Het bleek een kwestie van blijven smeren, twee keer per dag op vaste tijden voor drie weken.

Rond 25 december “knipoogde” meneer weer voor het eerst; het oogknipperreflex was terug. Op 31 december (zie foto) oogde zijn oog weer bijzonder normaal.

Wel was er een nieuw “probleem” ontstaan. Eén die nog altijd bestaat. Dolf is verslaafd aan de spuit en heeft een tarwergraspapverslaving.

Meer over ogen vind je op de pagina ‘Ziekte – Ogen’.